ဧပရယ္ေဆြေဆြ: မဂၤလာ

" အညာစေရာ္ စဆင္းၿငီး "

ရုတ္တရက္ နုတ္ဆက္လိုက္ေသာ ကၽြန္မတပည့္ေလးမ်ား၏အသံကို ၾကားလိုက္ရေသာခဏတြင္ ကၽြန္မ စိတ္ေတာ္ေတာ္ေလးပ်က္သြားမိပါတယ္။ ၁၀ နွစ္အရြယ္ကေလးမေလးေတြပါ။ ကိုးရီးယား ကား မ်ားအၾကည့္မ်ားကာ ကၽြန္မကို သူ ့စိတ္ထဲမွာထင္သည့္အတိုင္း နွုတ္မွရြတ္ကာ နွုတ္ဆက္ ၿခင္း ၿဖစ္ေပလိမ့္မည္။

" မဂၤလာပါ ကေလးတို ့ေရ "

"ကဲ- ဆရာမကို ၿမန္မာလို ၿပန္နွုတ္ဆက္ၾကပါဦး ဘာလို ့လဲဆိုေတာ့ ဆရာမက ကိုးရီးယား စကား မတတ္ေတာ့ နားမလည္လို ့ပါရွင္။"

ကၽြန္မက အဲလိုအရႊန္းေဖာက္ေတာ့ သူတို ့ေလးေတြက ၿပံဳးပါတယ္။ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ အၿပစ္ ကင္းေသာ သူတို ့မ်က္နွာေလးေတြၿမင္ရင္ ကၽြန္မစိတ္က ေပ်ာ္ရြင္ၾကည္နွုးရပါတယ္။ သူတို ့ မိဘ ေတြ ဆိုလ်ွင္ ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္ၿမတ္နိုးၾကေလမလဲ။

"မဂၤလာပါ တီခ်ယ္ "

" လုပ္ၿပန္ၿပီ "

ကၽြန္မက ဘ၀င္မက်သလိုေၿပာေတာ့မွ မဂၤလာပါဆရာမ လို ့ေၿပာင္းနွဳတ္ဆက္ပါသည္။

ေတြ ့သမ်ွ ၿမင္သမ်ွ သိခ်င္တတ္ခ်င္ေနေသာထိုအရြယ္ေလးမ်ားသည္အလြန္တရာမွ ထိန္းေက်ာင္း ဖို ့ သတိထားရမည့္ အရြယ္ေလးမ်ားၿဖစ္သည္။ သူတို ့စိတ္တြင္ အမွန္အမွားထက္ လုပ္ခ်င္စိတ္ ကသာ ပိုမ်ားမည္။ ေတာ္၏မေတာ္၏ သင့္၏မသင့္၏ သူတို ့မွာ ခ်င့္ခ်ိန္နိုင္မွု မရွိေသး။ ထိုအခ်ိန္ တြင္ မိဘ နွင့္ ဆရာသည္ သူတို ့အတြက္ အခရာၿဖစ္သည္။ ကၽြန္မ ဟိုတစ္ေန ့က အင္တာနက္မွ ၿမန္မာအသံုးအနွုန္းတစ္ခ်ိဳ ့နွင့္ပက္သက္ေသာ ဘေလာ့တစ္ခုကိုဖတ္ခဲ့ရသည္။ ထိုဘေလာ့တြင္ပင္ ျမန္မာ့ေ၀ါဟာရေတြရွိပါလ်က္နဲ႕ ႏိုင္ငံျခား ေ၀ါဟာရေတြကုိ တြင္တြင္အသံုးျပဳေနတဲ့အတြက္ ျမန္မာမႈမ်ားပေပ်ာက္မွာ စုိးရိမ္ေၾကာင္းတင္ျပထားပါတယ္။အမွန္တကယ္မ်က္ေမွာက္ အေၿခအေန တြင္လည္း ဤသို ့ေသာ ေ၀ါဟာရမ်ားမွာ အဓိပၸာယ္မ်ားလဲြမွားသည့္အထိ တိုင္ေအာင္ သံုးစဲြေန ၾကပါသည္။ ယခင္က ဆိုးသြမ္းေသာအၿပဳအမူတြက္ မိုက္တယ္ လို ့သံုးနွဳန္းခဲ့ၾကေသာ္လည္း ယခုမူ မိုက္တယ္ သည္ အရမ္းေကာင္းတယ္ ဟူေသာ အသြင္သို ့ေၿပာင္းလဲေနခဲ့သည္။

ဘာသာစကားဟူသည္ စနစ္တက်ဖဲြ့စည္းထားေသာလူမ်ိဳးအလိုက္ စိတ္ကူးစိတ္သန္းသက္သက္မ်ွ ၿဖင့္ တီထြင္အသံုးၿပဳထားေသာ အသံသေကၤတစနစ္ၿဖစ္သည္။ ၄င္းတြင္

အသံထြက္စနစ္

စကားလံုးဖဲြ ့ပံုစနစ္

၀ါက်ဖဲြ ့ထံုးစနစ္

စကားသံစနစ္ စသည္ၿဖင့္ နည္းစနစ္မ်ားရွိၾကပါသည္။

ၿမန္မာဘာသာစကားဟာ တိဗက္ၿမန္မာဘာသာစကားအုပ္စုတြင္ပါ၀င္သည္။ ၿမန္မာဘာသာစကား ကို အေရးဘာသာစကားအၿဖစ္ ၁၂ ရာစုအေစာပိုင္းကာလတြင္ ေတြ ့ခဲ့ရသည္။ ၿမန္မာတို ့သည္ မြန္တို ့ထံမွ အေရးအသားကိုယူကာ ၿမန္မာ့ပင္ကိုယ္အသံမ်ားၿဖင့္ ညွိနွုိင္းယူထားခဲ့ၿခင္းပါ။

ဤသို ့ေရွးၿမန္မာမ်ားတီထြင္ခဲ့ၾကေသာ စကားလံုးမ်ားကို မူမပ်က္ေအာင္ထိန္းသိမ္းရန္မွာ ၿမန္မာ လူမ်ိဳးတိုင္းတြင္ တာ၀န္ရွိပါသည္။ဘေလာ့တြင္

မသိမသာနဲ႕ တုိင္းတပါးယဥ္ေက်းမႈေတြ တုိက္စားသြားတာနဲ႕ ကုိယ့္ယဥ္ေက်းမႈ ကုိယ့္ဘာသာစကား ကုိယ့္ေ၀ါဟာရေတြ ကုိယ့္ဓေလ့ေတြ သိသိသာသာၾကီး မ်ိဳးျပဳတ္သြားတာေတာ့ ဘယ္လုိနည္းနဲ႕မွ မျဖစ္သင့္ဘူး……………………. ဟုဖတ္လိုက္ရသည္။
တန္ဖိုးထားသူသည္ ထိုတန္ဖိုးကိုၿမတ္နိုးခံုမင္ခံစားနားလည္သည္။ထို ့ေၾကာင့္ မိမိပေယာဂေၾကာင့္ မိမိဘာသာစကား၊ စကားလံုးေလးမ်ား လမ္းလြဲ၊ အဓိပၸာယ္မွားမၿဖစ္သင့္ပါ။ ၿမန္မာလူမ်ိဳးစစ္စစ္မ်ား ၿဖစ္ေသာ္လည္း ဒယ္ဒီ မာမီေခၚကာ ေခတ္မီခ်င္ၾကသည္။ ေ၀ါဟာရပကာသနေအာက္တြင္ ၿမန္မာ တို ့၏ အေဖအေမဟူေသာ စကားလံုးေလးမ်ား နစ္ၿမွဳပ္ေနၾကရသည္။ အေဖ အေမလို ့ေခၚခြင့္ရ တုန္း ေခၚၾကည့္ေစခ်င္ပါသည္။ ထိုစကားလံုးေလးမ်ားေၾကာင့္ ၿဖစ္ေပၚလာသည့္ အားမ်ားကိုခံစား ေစခ်င္မိသည္။

ယခု တကၠသိုလ္တစ္ခ်ိဳ ့တြင္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားက ၄င္းတို ့၏ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား ကို တီခ်ာဟုလည္းေကာင္း၊ တီခ်ယ္ဟုလည္းေကာင္း ေခၚေနၾကသည္။ ခ်ာေခၚေခၚ ခ်ယ္ေခၚေခၚ ၄င္းေ၀ါဟာရတို ့သည္ ၿမန္မာမူနယ္ပယ္တြင္ အေတာ္ပင္က်ယ္ၿပန္ ့ေနခဲ့ၿပီ။

ထိုအၿဖစ္အပ်က္တို ့ကို တားဆီးနိုင္သူမ်ားမွာ ကၽြန္ုပ္တို ့ကိုယ္တိုင္ပင္ၿဖစ္သည္။ တစ္ဦးခ်င္းစီၿပင္ ယူ၍ တစ္ဦးခ်င္းစီထိန္းသိမ္းသြားၾကမည္ဆိုလ်ွင္ ၿမန္မာဘာသာစကားအဆင့္အတန္းသည္ ပိုၿမင့္ လာနိုင္ပါသည္။

ကၽြန္မကေတာ့ကၽြန္မသင္ေသာသင္တန္းကိုတက္ေရာက္သူတိုင္းမည္သည့္ေနရာ မည္သည့္အခ်ိန္ ေတြ ့ေတြ ့အခ်င္းခ်င္း၊ သို ့မဟုတ္ ၾကီးသည္ ငယ္သည္မေရြး မဂၤလာပါဟု လက္အုပ္ခ်ီကာ နွုတ္ ဆက္ခိုင္းသည္။ ယဥ္ေက်းမွု၏အဆင့္အတန္းသည္ လူတစ္ေယာက္၏အၿပဳအမူကစသည္ၿဖစ္ရာ ကေလးငယ္မ်ားမွအစ ထိုဓေလ့ကိုသင္ေပးထားၿခင္းၿဖစ္သည္။

ထိုၿပင္ မဂၤလာဟူေသာစကားသည္ က်က္သေရ မဂၤလာၿပည့္စံုေသာ စကားလံုးၿဖစ္ပါသည္။ ၾကားရ သူအတြက္ နား၀င္ခ်ိဳသလို နွုတ္ခြန္းဆက္သူအတြက္လည္း က်က္သေရရွိလွသည္။ ခုေတာ့ ထိုး ေဖာက္၀င္ေရာက္လာေသာ ယဥ္ေက်းမွုမ်ားကို အတုၿမင္ကာအတတ္သင္ေနၾကသည္။ လူၾကီးမိဘ မ်ားအေနနွင့္လည္း တတ္နိုင္သမ်ွ ၿပဳၿပင္သင္ေပးသင့္ပါသည္။ ကေလးသည္ သံလိုက္နွင့္တူသည္ ၿဖစ္ရာ ေတြ ့သမ်ွ ဆဲြငင္သင္ယူမွတ္သားမည္ၿဖစ္၏။ လူၾကီးမ်ားအေနၿဖင့္ အမွန္ကိုသင္ အမွား ကိုၿပင္ေပးနိင္ပါေစေၾကာင္း ဤစာစုကိုေရးသားၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။

ဧပရယ္ေဆြေဆြ